24 Mayıs 2011 Salı

mal insanlar ve etkileri

Hayat öyle insanlarla karşılaştırıyor ki, kendim olduğuma şükrediyorum. Şikayet ettiğim bi sürü özelliğim var elbet ama en azından şikayet edilecek özelliklere sahip olduğumun farkındayım. Körü körüne bağlı değilim kendime, sorgulamayı biliyorum.. en önemlisi de beynimin ve kalbimin ''iyi'' olduğunu biliyorum.. göreceli bi kavram tabi ama kötüye göre görece kazanacak cinsten..
insanoğlu neden iyilikten anlamamakta ısrar ediyor, bunu çözemiyorum. neden kasıyor bu kadar, neden zor olanı seçiyor ? çocukça sorularım var ama ciddiye alıp cevaplayan yok maalesef.. benim kendime göre cevaplarım var ama birileri hayatı bu kadar ciddiye almamak gerektiğini öğretmeli, bu tiplere.. en azından bu kadar küçük şeylere takılacak kadar değerli olmadığını bilmeliler.. ama bilemeyecekler ne yazık ki.. çünkü bu tarz cümlelerden anlayacak kapasiteden yoksunlar.. kısacası acınacak haldeler ama farkında değiller, burdan onlara kocaman bir YAZIK gönderiyorum.. kendilerine ve etrafındakilere hayatı zehir etmeye devam etsinler.. sonunda belki, acınacak halde olduklarını farkederler (iyimser olmaktan kurtulamıyorum)... kendimede sabır diliyorum..
spesifik bir tanımlamadan kaçınmak istiyorum ama bana genelde aynı özelliklere sahip mallar denk geliyor.. yada bunların hepsi aynı bilemiyorum.. bunlar genelde hiç bir halttan anlamadıkları halde çok anladıklarını sanarak sizi ezmeye çalışıyorlar.. sizde tüm iyi kalpliliğinzle alttan alıyorsunuz.. işte en büyük hata da burada başlıyor.. çünkü bu malların böyle bir olgudan haberi olmadığı için haksız olduğunuzdan dolayı sustuğunuzu sanıyorlar ve o kuş kadar beyinleriyle vitesi daha da arttırıyorlar, daha da bozuyorlar, öyle bir bozuyorlar ki önünü alamıyorsunuz.. sonuç olarak sizin gibi sabırlı bir insan bile yeteer ulan moduna geliyor.. ama onlar hala birşeylerin farkına varamadan ve kendilerini dünyanın en haklı insanı olarak görerek oksijen tüketmeye devam ediyorlar...

12 Mayıs 2011 Perşembe

öle böle

Bazen bir hayal kurarsınız, bir plan yaparsınız..ve o gerçekleştiğinde bir daha hiç mutsuz olmayacağınızı sanırsınız.. Ama o hayal gerçek olupta yaşamaya başladığınızda yine sıradanlaşmaya başlar herşey.. yine mutsuzluk cümleleri kurmaya başlarsınız.. İşte bu hayattır.. saçma sapan bir döngü..