Hergün diğerinin aynısıyken gelişimi nasıl yaşayacağım ? Kötü olan bu duruma bir son veremiyor ama hergün son vereceğim diye kendime sözler veriyor olmam dolayısıyla sözlerinde bir anlamı kalmıyor bir süre sonra.Onlar da tıpkı günlerim gibi kendini yineliyor ama yenilemiyor...Bu durağanlık,bu aynılık çıldırtıyor beni.Sanki damarlarımdaki kan hayatıma uyum sağlamış aynı rutinlikte akıyor.Omur ilik soğanımdan tüm hayat enerjimi çeken bir şeyler var...Esir alıyor beni bu statik durum.Yapılacak onca şey varken harekete geçemiyorum,görünmeyen eller beni kontrol altında tutuyor sanki...Gitmek istiyorum burdan olmayan ülkeme, olmayan evime.Ozaman bitecek sanki bu oksijen tüketim işi.
Kurt Cobain'i anlayabiliyorum üretememek,öğrenememek,gelişememek çok acı verici.İnsan bazen son versem mi diye düşünmeden edemiyor.Ama bu korkaklık.Ozaman sadece acılarını değil üretebilme ihtimalini de yok ediyorsun.Seni sıkan yalnızlığa,durağanlığa geri dönüşün olmamacasına gömülüyorsun.Yaşamalı,yaşamalı korkmadan,kaçmadan,durmadan tüketmeden...Ama nasıl ?
Sorun üretip üretmemek de degil aslında, faydalı olabilmek.Herşeyden önce kendine faydalı olabilmek.Bunun yolu da üretmekten geçiyor.Üretimi tamamladığın zaman duyduğun haz fazlasıyla tatmin ediyor seni ve mutlu oluyorsun.Buna karşılık gelen kelime 'ego'.Sanırım egolarımız ne kadar tatmin oluyorsa o kadar mutluyuz.Doğruluğu ya da yanlışlığı ayrı bir tartışma konusu.Burada sadece mutsuzluğumun nedenine,kökenine inmek istiyorum.Birşeyler bulmaya yaklaştığımı söyleyebilirim.Ama herzamanki gibi teorik çok kolay pratikse depresyona sokacak kadar güç.Buradan ego tatmin olunca depresyona girilmez gibi düz bir mantık çıkarmak da yanlış olur.Depresyon bu nedensiz yere kendine çekebilir sizi.Tamam o zaman yeni araştırma konusu depresyon olsun :)
Tek başına düşününce herşey ne kadar basit görünüyor.Sonuçta çift sarmal yapılı organik bi bileşimin oyuncağıyız.Mutsuz musun ? Çikolata ye mutluluk hormonu salgıla,halsiz misin ? öpüş adrenalin salgıla...Güneş ışıyor bedenine bilmediğin milyonlarca reaksiyon sonucu farklı gör dünyayı :) herşey bu kadar deterministikse bu mücadele niye ? Ego? ,depresyon?,neden bu kadar rahatsızız ?
Bide düşündüm de herkes üretemiyorum neden acaba ? diye bu kadar kafa patlatsaydı,hala bu durumda mı olurduk ? Tüketimden şikayet eden bir toplum.Hımm hiç fena değil
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder