Blog kuruluş amacından saptı,sapıttı...zaten başladığı hedef dogrultusunda ilerleyen ne kaldı ki hayatımda.Herseyin sapkın oldugu bir ortamda blog düzgün ilerleseydi anormal olan asıl sapkın olan o olurdu...off yıllar,geçip gittiğiniz gibi aynı hızda geri dönebilseydiniz keşke.Bana birşey hissettirmeden ama.Sanki ben hep ordaymışım,hiç birşey yaşanmamış gibi.Birgün uyandığımda tarih ....(bilemedim,ama) gerilerde biryerlerde olsaydı ve ben kendimi,isteklerimi ozaman keşfetmeye başlasaydım.Tamamlamış olsaydım bircok seyi.Tamamlamak çok mutlak bir kavram bunu biliyorum.Ama hayata başlayışım yanlışken bir kelimeyi yanlış kullanmış olmamın üzerinde durmak ve onu düzeltmeye calışmak ne kadar mantıklı olur ? evet mantıksız olur,bende böyle birşey yapmayacagım zaten.Ayrıca bu yanlışı benden başka kimse görmeyecek görsede anlamayacak anlasada sallamayacak.Bu yazıyı genel olarak çözümleyemeyecek hiçkimse.Çünkü bunlar benim iç seslerim ve bunların hangi tonda,hangi amaçla yazıldıklarını benden başka kimse tahmin bile edemez ya da eder mi ?:) Şu an çok mutlu olduğum içinde saçmalıyor olabilirim.
Karşımda sınıf arkadaşım oturuyor.Ama beni görmemiş gibi yapıyor.Neden die düşünüyorum.20 küsür yaşlarında üniversiteli bir yabani var karşımda...sanki ilkokula yeni başlamış göz temasından bile korkan bir yeni yetme gibi önündeki masadan ayırmıyor gözünü...kimbilir belkide çok korkuncumdur ni ha haa :D 3 yıl aynı sınıfta okumuş ama birbirine yabancı insanlar...gittikçe yabancılaşıyoruz birbirimize,herkes kendi kabuğuna çekiliyor.Kimin suçu bu ? ya da suçlu var mı ortada ? Fakülte mantığı bu galiba,ilk gün,ilk yıl kimlerle tanışıp takıldıysan hayatında onlar oluyor.Geri kalanlar yabancı...Ama ben sıkılıyorum bu durumdan,yoruluyorum aynı kişilere birseyler anlatmaktan ve bu anlattıklarım hakkında en ufak bir fikirleri olmamasından...Etrafımdakilerle daha da küçülüyorum sanki.Beni omuzlarımdan tutup silkeleyecek biri yok mu ? Anlattıklarıyla beni dumur edecek biri,bakış açımı değiştirecek birileri yok mu oraaaaadaaa ?
'Kitap en iyi dosttur ' bir kere daha en anlamlı söz olarak geçti,beynimin kıvrımlarından.Ne güzel ne duymak istiyorsan onu anlatıyorlar.Okurum ozaman bende,konuşmayın benimle hatta anlatacak birşeyin yoksa uzak dur benden oglum/kızım herneysen işte !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder